Ήρθες σαν τότε πάλι εσύ,
της Ερινύας γέννα,
σφίγγα, ρημάχτρα, αιμάσσουσα,
τη συμφορά να φέρεις.
Σφίγγα, κατάρα των θεών,
ήρθες πάλι στη γη μας
να σπείρεις πόνο, σπαραγμό,
δάκρυα να κυλήσεις.
Σαν τότε πάλι άπλωσες
αιματηρό το μένος
πάνω στον ομφαλό της γης,
κραυγή θανάτου σέρνεις.
Ήρθες σαν τότε που άπλωνες
θρήνους πάνω στην γη μας,
θρήνους φριχτούς, ασίγαστους,
θρήνους θανατηφόρους.
Κατάρας αίνιγμα έλυσε
εδώ τότε ο Οιδίπους,
γιατί αυτό τον έσυρε
σ’ αιμομιξίας γάμο.