Την πόρτα άνοιξε, λεπτό μη σταματήσεις
μες στο δωμάτιο το βλέμμα σαν γυρίσεις
τα δυο μάτια σου σ’ εμένα ν’ ακουμπήσεις
πρώτα αγάπα με, ύστερα μου μιλάς.
Αστέρι μου μια ολόκληρη ζωή
ποτέ δεν είχα ονειρευτεί
μια αγάπη σαν κι αυτή μα για φαντάσου.
Αστέρι μου δε βρίσκω χρώματα πολλά
να ζωγραφίσω στην καρδιά
τόσο μεγάλη ομορφιά σαν τη δικιά σου.
Γύρνα τα μάτια σου και κοίτα τη μορφή μου
μοιάζει η εικόνα σου ταξίδι στο κορμί μου.
Κυλάει το γέλιο σου και παίρνει την ψυχή μου
τότε υπάρχω όταν λες πως μ’ αγαπάς.
Αστέρι μου μια ολόκληρη ζωή
ποτέ δεν είχα ονειρευτεί
μια αγάπη σαν κι αυτή μα για φαντάσου.
Αστέρι μου δε βρίσκω χρώματα πολλά
να ζωγραφίσω στην καρδιά
τόσο μεγάλη ομορφιά σαν τη δικιά σου.