Ξαφνική παλίρροια το φιλί σου
που με παρασέρνει στα βαθιά
θάλασσα αγριεμένη το κορμί σου
κι εγώ μια βαρκούλα μόνη στ’ ανοιχτά.
Πάλεψα του πόθου τ’ άγριο κύμα
κόντρα στης σαγήνης τον καιρό
ναυαγός στου πάθους τη σανίδα
και αιτία ψάχνω για να μη σωθώ.
Είναι αυτή του έρωτα η τρέλα
και σε κείνη θ’ απολογηθώ
που παράλογα βυθίζομαι για σένα
στου αρχαίου του ενστίκτου το βυθό.
Νόμιζα πως θα `ταν η αγάπη
ένα ταξιδάκι στο γιαλό
όμως στου πελάγου τ’ άγρια πλάτη
βρέθηκα να πλέω κόντρα στον καιρό.
Μες στης αγκαλιάς σου το μπουρίνι
ένα καραβάκι είμαι εγώ
πήρε το κορμί σου άγρια δίνη
που αφήνομαι χωρίς ν’ αντισταθώ.
Είναι αυτή του έρωτα η τρέλα
και σε κείνη θ’ απολογηθώ
που παράλογα βυθίζομαι για σένα
στου αρχαίου του ενστίκτου το βυθό.
This lyrics has been read 168 times.