Σαν τα καράβια οι έρωτες
γυναίκες ανταμώνουν
μες στις ματιές τους ναυαγούν στο αύριο
στο αύριο μαραζώνουν
μες στις ματιές τους ναυαγούν στο αύριο
στο αύριο μαραζώνουν.
Θέλουν να πουν τόσα πολλά
κι όμως συχνά διστάζουν
στέκουν αμ'ιλητες εκεί που οι μοίρες
οι μοίρες τους προστάζουν
στέκουν αμίλητες εκεί που οι μοίρες τους
οι μοίρες τους προστάζουν.
Σ ενα λιμάνι ο έρωτας
με τ όνειρο σαν σμίγει
κάτω απ’ του φεγγαριού το φως άσπρα πανιά
άσπρα πανιά ανοίγει
κάτω απ’ του φεγγαριού το φως άσπρα πανιά
άσπρα πανιά ανοίγει.
Στου πόθου το αρχιπέλαγος
γυναίκα τριγυρνάει
με μια αγκαλιά τρελαίνεται μ’ να φιλι
μ’ ένα φιλί σκορπάει.