Πέρασε ένας ταχυδρόμος
που δεν τον είχα ξαναδεί,
άφησε ένα γράμμα μόνο
και χάθηκε μες στη βροχή.
Έγραφε για την αγάπη τόσο δύσκολα κι απλά,
για τον δικό της δρόμο με τα μυστικά.
Που αν εκεί βαδίσεις, που αν μπροστά βρεθείς
ποιος να σε πιστέψει και τι να του πεις.
Με της λύπης το πηγάδι
με μια χαρούμενη γιορτή,
ξεγελάει λίγο τον Άδη
και ξοδεύεται μαζί.
Αυτά έγραφε για την αγάπη τα δύσκολά της και τ’ απλά
για τον δικό της δρόμο με τα μυστικά.
Που αν εκεί βαδίσεις, που αν μπροστά βρεθείς
ποιος να σε πιστέψει και τι να του πεις.
Αυτά έγραφε για την αγάπη τα δύσκολά της και τ’ απλά
για τον δικό της δρόμο με τα μυστικά.
Που αν εκεί βαδίσεις, που αν μπροστά βρεθείς
ποιος να σε πιστέψει και τι να του πεις.
Ποιος να σε πιστέψει και τι να του πεις.