Σαράντα δυο με ζώσανε
οι Τσέτες στο μπογάζι
σέρνουν τσεκούρι και φωτιά
θανατερό μες στη νυχτιά
τ’ άτιμο το τσαπράζι.
Μήτε κλαρί, μήτε πουλί
στο δρόμο για το Τσιμενλί.
Σαράντα δυο με ζώσανε
κι εγώ κρατώ λυζγάρι
το κάνω δαμασκί σπαθί
που χλιμιντρά να ξεχυθεί
του Πόντου απομεινάρι.
Μήτε κλαρί, μήτε πουλί
στο δρόμο για το Τσιμενλί.
Σαράντα δυο με ζώσανε
σε τάφο ανοιγμένο,
έλα πουλί μου να με βρεις
όσο πιο γρήγορα μπορείς
εσένανε προσμένω.
Μήτε κλαρί, μήτε πουλί
στο δρόμο για το Τσιμενλί.
Σαράντα δυο με ζώσανε
μα γέρνοντας στο χιόνι
γιαβρί μου δώδεκα χρονώ
σου ‘χω φυλάξει κεραυνό
σε χέρι που δε λειώνει.
Μήτε κλαρί, μήτε πουλί
στο δρόμο για το Τσιμενλί.