Αχ, κύμα, σαν έρθει πάνω σου
πνιγμένη η αρχαία οργή
φορτώνεσαι ολόκληρη την Ιστορία.
Αχ, κύμα, αχ, η σιωπή σου
βαθύτερη κι από του τάφου
κάτασπρη σαν μαχαιριά.
Αχ, κύμα, σαν τραγουδάς εσύ
ο θρήνος βγάζει ανθούς
σαν δυνατή τουφεκιά.
Πόσα καράβια χάθηκαν
πόσες στεριές θα βρεθούν
πόσα λιμάνια θάφτηκαν
πόσες αγάπες θα γεννηθούν;
Αχ, κύμα, απαλό, απαλό, απαλό
γλυκό κυματιστό.