Σβήνει τ’ αστέρι του βοριά
στην ανηφοριά
κι ένα ποτάμι φωτεινό
κυλάει στον ουρανό
Κοιμούνται ακόμα τα παιδιά
κάτω απ’τη ροδιά
Και μ’ένα δάκρυ μου θολό
τα μάτια τους φιλώ
Πάει έφυγε το τρένο, έφυγες κι εσύ
σταλαγματιά χρυσή
πάει χάθηκε το τρένο, χάθηκες κι εσύ
σε γαλανό νησί
Πήρες απ’ το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι
το λαμπερό τ’ αστέρι και πήγες σ’ άλλη γη
μ’ όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω
νερό σταματημένο σε δροσερή πηγή
Πάει έφυγε το τρένο έφυγες κι εσύ
σταλαγματιά χρυσή