Τέρμα τ’ οχτάωρο
τέρμα η κάρτα
δε θα πεθάνουμε για τα προς το ζην
κι αν είναι δύσκολος και φέτος ο χειμώνας
τότε θα βάλουμε κι οι δυο μας
τα μαγικά μας τα μπλου τζην
και θα γίνουμε αόρατοι
αχ θα γίνουμε αόρατοι
κι ελεύθεροι χωρίς αναστολή
και χωρίς διαβατήριο
και χωρίς εισητήριο
θα μπούμε σ'ένα μπόινγκ για το μπαλί
και στον ήλιο μαυρίζοντας
θα φιλιόμαστε πίνοντας
εξωτικούς χυμούς με τζιν
και θα ζήσουμε μάτια μου
με τραγούδια κι αρώματα
σ'ένα κόσμο ολοκαίνουριο
μ’ αλλαγμένα ονόματα
και μια νύχτα θα δούμε
χρυσωμένα στα γόνατα
τα μαγικά μας τα μπλου τζην
κλείσε τα μάτια σου
κι όλα θ'αλλάξουν
το πλοίο της άλγεβρας έχει γίνει συν
τα δύο μας ζωδια απόψε είναι αναμμένα
και στην καρέκλα πεταμένα
τα μαγικά μας τα μπλου τζην