Dudakların kurumuş, gözlerin nemli nemli
Söyle neden üzgünsün, terkedilmişsin belli
Ayrılık çok acıdır, katlanmayı bilmeli
Ne kadar zor olsa da, için için sevmeli
Sakın ağlama ardından, ardından
Üzme boş yere kendini
Bin defa pişman olsan da, olsan da
Gidenler dönmüyor geri
Eski neşen kalmamış, durgun sular gibisin
Rengin sararmış solmuş, susuz çöller gibisin
Üzülmeye değer mi, kendine gelmelisin
Aşkta vefa kalmamış, kalbinden silmelisin