Μέσα στα καπνομάγαζα και μες στα συνεργεία
Βλέπεις κάποιους που έχουνε θαρρείς μαρμαρωθεί
Να λένε πως γεννήθηκαν νωρίς στην κοινωνία
Γι’ αυτό τους πήρε ανάποδα μια νύχτα η ζωή
Μες στις φριχτές τις αγορές, παράγκες και βαφεία
Όπως το τσιγαρόχαρτο να καίγεται η ζωή
Στους τρεις ο ένας πρόσφυγας κι οι δυο από επαρχία
Λένε τραγούδια του καημού, γι’ αυτό μου κλαις κι εσύ
Μες στις φωτιές στα σίδερα, μες στα χαλυβουργεία
Καβάλα ο θάνατος περνά κι όλο ξαναπερνά
Και σε θυμάμαι δίπλα μου εκεί στην εξορία
Να σφίγγουμε τα χέρια μας να δούμε ποιος πονά