Ένα παιδί κοιμάται
μόνο του και φοβάται
και μες στα δυο του μάτια
ο ήλιος δυο κομμάτια
που σβήνουν σ’άγνωστο γιαλό
πίσω να δω πια δεν μπορώ
μού `ρχεται ζάλη στο μυαλό
Πάρε με ταξιδιώτη πάρε με
σ’ένα ταξίδι μακρινό
πάρε με ταξιδιώτη πάρε με
δε θέλω να’ χω γυρισμό
Ήθελα κάτι να του πω
για αυτόν τον άστατο καιρό
για τους κακούς βοριάδες
τους ύπουλους νοτιάδες
να’χει στο νου μια συμβουλή
απ’ το σπαθί να φυλαχτεί
δεν πρόλαβα να του το πω