Πέφτουν οι τίτλοι κι αρχίζει η βροχή
μια καθάρια βροχή κι ένα φως μυστικό
πλάι μου στέκει και λάμπει γυμνό
το παιδί που κλωτσάει το μυαλό και στο φως κολυμπάει
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι και μαύρο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
κάτι μου πήγε στραβά απ’ την αρχή
κουβέντα παιδιά παραέξω μη βγει
Στρώνω για να κοιμηθώ καταγής
παραδίπλα μου στρώνει ένας μπεκρής
να το φεγγάρι, μου ρίχνει σκοινί
σκαρφαλώνω στη σκάλα
και πίσω γκρεμίζετ’ αυτή
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι και μαύρο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
κάτι μου πήγε στραβά απ’ την αρχή
κουβέντα παιδιά παραέξω μη βγει
Δίχως κατάρτια και δίχως πανιά
επιβάτης στο χρόνο, υπνοβάτης μετά
σάπιο πηδάλι, τυφλό μου κουπί
όπου κι αν βάλω πλώρη
αλλού με τραβάει η ζωή
Γύρω τριγύρω και μέσα κενό
σαν τον τρελό δίχως σκοπό
τρύπιο σανδάλι σκισμένο παλτό
βήματα εκεί, σχήματα εδώ
μάτια μελένια και χείλη ακριβά
πέφτουν οι τίτλοι, κανείς...τσιμουδιά.