Ναι θυμήσου τι έλεγαν για μας
παροιμιώδης έρωτας
κι αγάπη που όλοι θα `θελαν να νιώσουν
πως εμείς λοιπόν φτάσαμε εδώ
αλλού εσύ κι αλλού εγώ
κι έγιν’ αυτό που να μη γίνει ευχόσουν.
Μεσάνυχτα και κάτι
σκοτώθηκε η αγάπη
με κόκκινο περνάει
ο εγωισμός και πάει
χωρίζουμε μωρό μου
το κρίμα στο λαιμό μου
θα `χω γιατί σ’ αγαπώ.
Μεσάνυχτα και κάτι
σκοτώθηκε η αγάπη
στην άσφαλτο πεσμένη
η σχέση αυτή πεθαίνει
σ’ αυτό το σταυροδρόμι
δε φτάνει μια συγγνώμη
ν’ αποτρέψει το κακό.
Ναι όλοι μιλούσανε για μας
ζήλευαν πόσο μ’αγαπας
και πόσο ευτυχισμένος αισθανόμουν
μα όταν μας βλέπουν τώρα πια
λεν’ όλοι κρίμα τα παιδιά
συνέβη αυτό που να μη γίνει ευχόμουν