Κύριε, σε αναζήτησα παντού
στις δόξες της γης και τ’ ουρανού,
στο μεγαλείο των μητροπόλεων,
στων εποχών τα σταυροδρόμια
κι εσύ περνούσες ταπεινά κι αθόρυβα
στο πιο ακαθόριστο τη νύχτα ρεμβασμό μου.
Κύριε, αμάρτησα ενωπιών σου,
ονειρεύτικα ποολύ.
Έτσι που ξέχασα να ζήσω...