Άφησες πίσω σου ένα κάτι,
κάτι από ’σένα που αγαπούσα,
κάτι που έγινε σκιά μου,
παράπονο και δάκρυά μου,
σκέψη πικρή.
Είναι το κάτι που μένει
όταν μι’ αγάπη πεθαίνει νωρίς,
είναι το κάτι που δένει
αυτούς που ζουν χωρισμένοι, θαρρείς.
Τώρα θα ζω μ’ αυτό το κάτι,
κάτι απ’ τα μάτια που κοιτούσα,
κάτι απ’ τα χείλη που φιλούσα,
από το χέρι που κρατούσα
να μ’ οδηγεί.
Είναι το κάτι που μένει
όταν μι’ αγάπη πεθαίνει νωρίς,
είναι το κάτι που δένει
αυτούς που ζουν χωρισμένοι, θαρρείς.