Και λίγο λίγο χάνεσαι
γλιστράς από κοντά μου,
ψάχνεις για νέους ουρανούς
ψάχνεις καινούριους τόπους.
Τα μάτια σου μυλόπετρες
που αλέθουν τη χαρά μου
θα τη χαρίσουν τη χαρά
σε άγνωστους ανθρώπους.
Μετά από σένα τι θα γίνει,
τι θα σταθεί και τι θα μείνει,
παγίδες η ζωή μας στήνει
μετά από σένα τι θα γίνει.
Και λίγο λίγο χάνεσαι
και γίνεσαι απουσία,
ταξίδι είναι η ζωή
ταξίδι δίχως τέλος.
Θα σε ζητώ στ’ ορίζοντα
στα τέσσερα σημεία
κι ένας περιπλανώμενος
θα είμαι Ιουδαίος.
Μετά από σένα τι θα γίνει,
τι θα σταθεί και τι θα μείνει,
παγίδες η ζωή μας στήνει
μετά από σένα τι θα γίνει.