Στα δαχτυλίδια του καπνού σένα γυρεύω
και μες στις σταγόνες του σκληρού ποτού.
Μαύρα μου φρύδια το φουστάνι σου χαϊδεύω
και τ’ άρωμα σου ρίχνω παντού.
Λογική την καρδιά δεν την άκουσες
την έδιωξες και τώρα με τρελαίνεις.
Λογική την καρδιά δεν την άκουσες
την έδιωξες και τώρα με πεθαίνεις.
Στ’ άδειο κρεβάτι κάθε βράδυ που πλαγιάζω
γεμίζω φωτογραφίες σου παλιές,
Δεν κλείνω μάτι κι όλη νύχτα τις κοιτάζω
να ζήσω τις γλυκές μας στιγμές.
Λογική την καρδιά δεν την άκουσες
την έδιωξες και τώρα με τρελαίνεις.
Λογική την καρδιά δεν την άκουσες
την έδιωξες και τώρα με πεθαίνεις.