Μες στο τοπίο μου το άγονο
δρόμο μου δείχνεις σαν πυξίδα
κι εκεί που ο κόσμος στάχτη γίνεται
εσύ ανάβεις την ελπίδα
Μην κουραστεις θα υπάρχει για μας
νερό βροχής μες στη φωτιά της καρδιάς
Κραυγές παντού κι ο κόσμος κόλαση
η Γη πλανήτης που ρημάζει
ειν’η αγάπη σου μια όαση
σαν ουράνιο τόξο μ’αγκαλιάζει
Μην κουραστεις θα υπάρχει για μας
νερό βροχής μες στη φωτιά της καρδιάς
Этот текст прочитали 306 раз.