Γυρίζω στους δρόμους μιας πόλης γνωστής
ζητώντας σημάδια που πίσω σου αφήνεις.
Σ’ αυτό το παιχνίδι κι εσύ να φανείς
το νιώθω πως θες μακριά μου να μείνεις.
Καράβι η ζωή σου με πάει στο βυθό
σ’ αυτό το ταξίδι ποιος φεύγει, ποιος μένει.
Από λίγο σε ψάχνω ένα δρόμο να βγω
μα εγώ στα κατάρτια σου είμαι πάντα δεμένη.
Μεγάλα τα λόγια, μικρές οι στιγμές,
βουβές κι οι αλήθειες που δεν είπες ποτέ σου.
Ψάχνω ένα τρόπο να βρω αντοχές
να υπάρξω ξανά χωρίς τις σκιές σου.
Μοιράζομαι ακόμα σε δυο εαυτούς
ο ένας φωνάζει, ο άλλος σωπαίνει.
Μοιράζομαι ακόμα κι ας το ξέρω, μ’ ακούς,
πως κι οι δυο μας θα βγούμε απ’ αυτό νικημένοι.
Γυρίζω στους δρόμους μιας πόλης γνωστής
να σβήσω τα ίχνη που πίσω σου αφήνεις.
Εγώ μένω μόνη κι εσύ αφανής
το ξέρω πως θες μακριά μου να μείνεις.
Μοιράζομαι ακόμα σε δυο εαυτούς
ο ένας φωνάζει, ο άλλος σωπαίνει.
Μοιράζομαι ακόμα κι ας το ξέρω, μ’ ακούς,
πως κι οι δυο μας θα βγούμε απ’ αυτό νικημένοι.