Σκόνη κι αγέρας κι απ’ το σπίτι σου περνώ,
χωρίς να θέλω, πάλι βρέθηκα κοντά σου,
"πού πας, καρδιά μου, μέσ’ στη νύχτα" τη ρωτώ
αφού τη διώξανε τα λάθη τα δικά σου.
Δεν είναι εύκολο γιατί παντού κοιτάζω κι είσαι εσύ,
μέσ’ στην ψυχή μου η μορφή σου,
δεν είναι εύκολο γιατί τίποτα τώρα δεν μπορεί
για να με φέρει στη ζωή σου,
δεν είναι εύκολο, δεν είναι εύκολο,
δεν είναι εύκολο να σε ξεχάσω.
Τέλειωσαν όλα και δε θέλω να το δω
και ξεγελάω έτσι και τον εαυτό μου,
χωρίς εσένα ούτε ώρα δεν μπορώ,
ζεις και υπάρχεις πάντα μέσα στο μυαλό μου.
Δεν είναι εύκολο γιατί παντού κοιτάζω κι είσαι εσύ,
μέσ’ στην ψυχή μου η μορφή σου,
δεν είναι εύκολο γιατί τίποτα τώρα δεν μπορεί
για να με φέρει στη ζωή σου,
δεν είναι εύκολο, δεν είναι εύκολο,
δεν είναι εύκολο να σε ξεχάσω.