Κι απόψε την εικόνα σου τη σπάω κομματάκια
ψηφιδωτό του έρωτα, στης θλίψης τα σοκάκια
κι απλώνω την ανάμνηση χίλια σημάδια σκόρπια
δεν ήμουν άλλος ένας σου, δεν ήσουν όποια κι όποια
Στην εικόνα που σχημάτισα για σένα, όλα ήτανε χαρτιά σημαδεμένα
σε αποκάλυψα και τώρα κινδυνεύω, την αθέατη πλευρά σου τη λατρεύω
τη λατρεύω, τη λατρεύω
Κι απόψε την εικόνα σου, με δέος προσκυνάω
σε `σένα εγώ πίστεψα, εσένα καρτεράω
φιλάω την εικόνα σου κι όπως μ’ αντικρίζεις
το έκανες το θαύμα σου, σε είδα να δακρύζεις