Τι σου φταίω βρε καρδιά
που με καις χωρίς φωτιά,
βρες τρόπο να την αρνηθώ
για να σωθώ.
Μα εσύ καρδιά μου λιώνεις
και γι αυτήν μ' αναστατώνεις,
τι ζητάς και με πληγώνεις.
Μα εσύ καρδιά μου λιώνεις
ξενυχτάς και ξημερώνεις
τι ζητάς και με πληγώνεις.
Να μη χτύπαγες καρδιά μου
να μη χτύπαγες ξανά
να μην ένιωθα για ‘κείνη
πόνο πια που δεν περνά.
Μου ‘χεις γίνει βρε καρδιά
μες στο στήθος μαχαιριά
και πάψε να την καρτεράς
με τυραννάς.
Μα εσύ καρδιά μου λιώνεις
και γι αυτήν μ' αναστατώνεις,
τι ζητάς και με πληγώνεις.
Μα εσύ καρδιά μου λιώνεις
ξενυχτάς και ξημερώνεις
τι ζητάς και με πληγώνεις.
Να μη χτύπαγες καρδιά μου,
να μη χτύπαγες ξανά,
να μην ένιωθα για ‘κείνη
πόνο πια που δεν περνά.