Εγώ ‘μαι αγέρας που σαν χάδι σε φυσά
μα είμαι όμως, απ’ την άλλη, και αγρίμι,
είμαι σταγόνα τής βροχής και αγκαλιά
μα από την άλλη, καταιγίδα που σε πνίγει.
Κι εσύ είσαι η αγάπη κι εσύ είσαι η αγάπη
κι εσύ είσαι η αγάπη που με κάνει και πονώ. ( χ2 )
Εγώ ‘μαι πόνος, είμαι δάκρυ και καημός,
μα από την άλλη, το γλυκό το μυστικό σου,
γίνομαι όνειρο, φιλί κι ένας Θεός
μα και χαστούκι στο γλυκό το πρόσωπό σου.
Κι εσύ είσαι η αγάπη κι εσύ είσαι η αγάπη
κι εσύ είσαι η αγάπη που με κάνει και πονώ. ( χ4 )