Σκισμένα αποκόμματα
στιγμές και αναμνήσεις
επίθετα κι ονόματα
σαν ξένα τώρα πια.
Κι αν κάποτε σ’ αγάπησα
στο όνειρο μου θα ‘ταν,
στον ύπνο μου σ’ αγκάλιαζε
ξυπνώντας η καρδιά.
Θέλω να σε δω, θέλω να σε δω,
θέλω να σε δω με όνειρα δεν ζω.
Θέλω να σε δω, θέλω να σε δω,
θέλω να σε δω με όνειρα δεν ζω.
Τα λόγια γραμματόσημα
σε γράμματα χαμένα,
στα χέρια μου δεν έφτασαν
οι όρκοι που ‘χες πει.
Εδώ που σ’ αιχμαλώτισαν
σε δειλινά θλιμμένα
δεν θέλω άλλα όνειρα
που γράφουν διακοπή.
Θέλω να σε δω, θέλω να σε δω,
θέλω να σε δω με όνειρα δεν ζω.
Θέλω να σε δω, θέλω να σε δω,
θέλω να σε δω με όνειρα δεν ζω.