Δε βαριέσαι φίλε
δε θυμάμαι πια
το πικρό ποτήρι
που `χα πιει παλιά
Σκορπισμένες χάντρες
οι βαριοί καημοί
βάλσαμο ο χρόνος
πάνω στην πληγή
Έλα στην υγειά μας
έτσι είν’ η ζωή
μου `δωσες φαρμάκι
σου φερα κρασί
Δε βαριέσαι φίλε
δε θυμάμαι πια
τίποτα δε μένει
από την φωτιά
Πάρε το μαχαίρι
μοίρασ’ το στα δυο
το ψωμί απόψε
είναι πιο γλυκό
Этот текст прочитали 451 раз.