Αχ, όταν νυχτώνει οι πόθοι ξυπνάνε
και οι αγάπες μας ξεγελάνε.
Αχ, έλα αστέρι μου να σεργιανίσουμε
τη μοναξιά να τη νικήσουμε.
Αχ.
Μέρα και νύχτα όπως και να `χει
όλοι είμαστε μονάχοι
της ζωής είναι το τίμημα θα πεις.
Και μη δίνεις σημασία
δεν υπάρχει πια ουσία
μες στης νύχτας τα πλοκάμια αν βρεθείς.
Αχ, αχ.
Αχ, όταν νυχτώνει μόνιμες γυρνάνε
στη ψυχή μας κρυφά γελάνε.
Αχ, έλα αστέρι μου να σεργιανίσουμε
τη μοναξιά να τη νικήσουμε.
Αχ.
Μέρα και νύχτα όπως και να `χει
όλοι είμαστε μονάχοι
της ζωής είναι το τίμημα θα πεις.
Και μη δίνεις σημασία
δεν υπάρχει πια ουσία
μες στης νύχτας τα πλοκάμια αν βρεθείς.
Αχ, αχ.