Νωρίς
όσοι ταξίδεψαν νωρίς
στις άκρες της Ανατολής σου
με πλοίο άγονης γραμμής τρελό
πιοτό
βαρύς καπνός και τράβηξαν
στα τυφλά με τα παιδιά
ενός χαμένου παραδείσου.
Κι απ’ τους υπόλοιπους κανείς
δε πήρε είδηση κανείς
απ’ τις πληγές της ηδονής σου
τώρα πια
είναι αργά κι είναι νωρίς.
Νωρίς
όσοι περάσανε νωρίς
τα βάθη της Ανατολής σου
με διαβατήριο της στιγμής πλαστό
κορμιά
μες τις ορμές ναυάγησαν
στα βαθειά κρατούν σφιχτά
τα δυο φεγγάρια της αβύσσου.