Πάρε στην πλάτη σου όλες τις ήττες
σύρε το βλέμμα σου μέχρι εδώ
την αγρύπνια να δεις,
απ’ τις τόσες που μου ‘λειψες νύχτες
μέσα στα μάτια μου κόκκινο αίμα ζεστό.
Σαν παράνομος στη πόρτα από πίσω
στέκω μην τύχει κι ακούσω το βήμα σου
και στο ράδιο που ποτέ δεν θα κλείσω
πάντα προσμένω ένα σήμα σου.
Πάρε στη χούφτα σου όλο το δάκρυ
να στο ξεπλύνω στης ζωής το νερό
που σαν μου ‘φυγες
σ’ όλης της γης ζητούσα τα μάκρη
και τώρα να που μαζί του σε καρτερώ.
Σαν παράνομος στη πόρτα από πίσω
στέκω μην τύχει κι ακούσω το βήμα σου
και στο ράδιο που ποτέ δεν θα κλείσω
πάντα προσμένω ένα σήμα σου.