Γιάννης Πουλόπουλος - Έξι φεγγάρια Тексты

Έξι φεγγάρια στην αυλή
κι η Πούλια στο μπαλκόνι
ρώτησαν την αγάπη μου
γιατί μου βαλαντώνει

Κι είπε το κορίτσι
δείχνοντας εμένα
Τα βαθιά του μάτια
είναι δακρυσμένα

Έξι ποτάμια στάθηκαν
και δώδεκα πελάγη
ρώτησαν την αγάπη μου
γιατί χρυσογελάει

Λάμπει το κορίτσι
στο χρυσογελό του
Λέει θα πλάγιασω
στο προσκέφαλό του