Έκανα βάρκα τον καημό, τον πόνο μου πυξίδα
και ταξιδεύω στ’ άγνωστο μαζί με την ελπίδα,
μαζί με την ελπίδα
Αν καμιά φορά τ’ αγέρι στο μουράγιο σου με φέρει
μες στη λήθη θα πετάξω κύμα, βάρκα και κουπιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά
Έκανα βάρκα τον καημό κουπιά τα βάσανά μου
τα δάκρυά μου κύματα, τιμόνι την καρδιά μου,
τιμόνι την καρδιά μου
Αν καμιά φορά τ’ αγέρι στο μουράγιο σου με φέρει
μες στη λήθη θα πετάξω κύμα, βάρκα και κουπιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά
Έκανα βάρκα τον καημό, τον στεναγμό μου μπάτη
και τριγυρνώ στα πέλαγα ζητώντας την αγάπη,
ζητώντας την αγάπη
Αν καμιά φορά τ’ αγέρι στο μουράγιο σου με φέρει
μες στη λήθη θα πετάξω κύμα, βάρκα και κουπιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά
και για πάντα πια θ’ αράξω στην δική σου ακρογιαλιά