Έφυγες κι όλα αλλάξανε χρώμα,
έφυγες κι όλα γίναν σιωπή.
Όλα πια ρίζες με δίχως χώμα
όλα πια μια βροχή.
Πόσο μόνος είμαι θεέ μου,
πόσο μόνος μου.
Κάθε θύμηση δικιά σου
κι ένας πόνος μου.
Είχες πει πως για πάντα με χάνεις
το ‘χες πει τη βραδιά της σιωπής.
Μια βροχή φτάνει για να πεθάνεις
φτάνει για να πνιγείς.
Πόσο μόνος είμαι θεέ μου,
πόσο μόνος μου.
Κάθε θύμηση δικιά σου
κι ένας πόνος μου.