Ένα σπιτάκι είχα χτίσει κι εγώ
με χίλια βάσανα και δάκρυ πικρό
με την αγάπη μου να ζήσω μαζί
επιθυμούσα στη ζωή.
Όμως δεν ήρθαν όπως τα `χα σκεφτεί
γιατί η αγάπη μου δεν ήταν πιστή
κι αναρωτιέμαι πώς θα βρει λησμονιά
η πληγωμένη μου καρδιά.
Για να αποκτήσουμε δική μας φωλιά
είχε τραβήξει το κορμί μου πολλά
δεν το αναγνώρισε πόσο αγωνίστηκα
για να γνωρίσουμε κι οι δυο την χαρά.
Πνίξε τον πόνο σου καρδιά μου φτωχή
κράτα γερά στου χωρισμού την πληγή
σαν φτερό στον άνεμο πέταξε και χάθηκε
μα την γαλήνη πουθενά δε θα βρει.
Ένα σπιτάκι είχα χτίσει κι εγώ
με χίλια βάσανα και δάκρυ πικρό.
Όμως δεν ήρθαν όπως τα `χα σκεφτεί
γιατί η αγάπη μου δεν ήταν πιστή
κι αναρωτιέμαι πώς θα βρει λησμονιά
η πονεμένη μου καρδιά.
Για να αποκτήσουμε δική μας φωλιά
είχε τραβήξει το κορμί μου πολλά
δεν το αναγνώρισε πόσο αγωνίστηκα
για να γνωρίσουμε κι οι δυο την χαρά.
Ένα σπιτάκι είχα χτίσει κι εγώ
με χίλια βάσανα και δάκρυ πικρό.
Όμως δεν ήρθαν όπως τα `χα σκεφτεί
γιατί η αγάπη μου δεν ήταν πιστή
κι αναρωτιέμαι πώς θα βρει λησμονιά
η πονεμένη μου καρδιά.
Этот текст прочитали 198 раз.