Άκου η καρδιά μου πως φτερουγίζει και τρέμει σαν πουλί,
νιώθω τη γη να στριφογυρίζει σε κάθε μας φιλί,
μέσ’ στη ροή του αέναου χρόνου κλέψαμε μια στιγμή
και τις χαρές του όμορφου κόσμου ζήσαμε βιαστικοί.
Σε μια στιγμή σε έχασα, φως μου,
σε μια στιγμή, στη μέση του δρόμου,
σε μια στροφή, το τέλος του κόσμου.
Άκου η καρδιά μου πως φτερουγίζει και κάνει σαν τρελή
κάθε φορά που σε αντικρίζει λιώνει σαν το κερί,
μέσ’ στη ροή του άναρχου χρόνου άνοιξες μια ρωγμή,
η αγκαλιά σου στη φυλακή μου, μια πόρτα ανοιχτή.
Σε μια στιγμή σε έχασα, φως μου,
σε μια στιγμή, στη μέση του δρόμου,
σε μια στροφή, το τέλος του κόσμου.
Σε μια στιγμή σε έχασα, φως μου.
Σε μια στιγμή σε έχασα, φως μου,
σε μια στιγμή, στη μέση του δρόμου,
σε μια στροφή, το τέλος του κόσμου.