Ποιος σου είπε μια αγάπη,
πως μπορείς να κανείς στάχτη
Και πώς είσαι ένταξη,
μια συγγνώμη όταν λες;..
Την καρδιά σου να μοιράσεις,
και όταν πας να με αγκαλιάσεις
Μες τα μάτια με κοιτάζεις
δίχως ενοχές...
Ποιος σου έμαθε να κάνεις τέτοια πράγματα;
Και ανεπανόρθωτα να δίνεις τραύματα...
Όσα έζησα μαζί σου, ήταν ψέματα
Πέθαινα για σένα όμως τώρα σ’ έμαθα...
να πας αλλού, να πας αλλού,
Όνειρα τώρα να γκρεμίσεις αλλουνού!..
Να πας αλλού, να πας αλλού
Γιατί στην άκρη θα με στείλεις στου γκρεμού!
Πόσο εύκολο για σένα
να ορκίζεσαι ένα ψέμα.
Φταίχτη να με βγάζεις
και στα ψεύτικα να κλαις...
Την καρδιά σου να μοιράσεις,
και όταν πας να με αγκαλιάσεις
Μες τα μάτια με κοιτάζεις
δίχως ενοχές...