Το σπίτι γέμισε ψιθύρους κι ανατριχιάσματα.
καρδιά μου πώς να τα ξεχάσω
τόσα αγκαλιάσματα
καρδιά μου πώς να τα ξεχάσω
τόσα αγκαλιάσματα.
Από όνειρο σε όνειρο περνώ.
Δεν μπορώ ούτε μια στιγμή
να ξεχαστώ, να ξεχαστώ.
Το σπίτι γέμισε ψιθύρους, σκιές, φαντάσματα
και πια δε βρίσκω μονοπάτι
μέσ’ στα χαλάσματα
και πια δε βρίσκω μονοπάτι
μέσ’ στα χαλάσματα.
Από όνειρο σε όνειρο περνώ.
Δεν μπορώ ούτε μια στιγμή
να ξεχαστώ, να ξεχαστώ.
Этот текст прочитали 498 раз.