(Αγκαλιάζω τη γη και ματώνουν τα χέρια μου.) Χ2
(Ψηλά κοιτάζω κι’ οι ψυχές των παιδιών λαβωμένα πουλιά.)Χ2
Που τον ύπνο τους ψάχνουν μες τα μαύρα σύννεφα.
Αγκαλιάζω τη γη και ματώνουν τα χέρια μου.
Ψηλά κοιτάζω κι’ οι ψυχές των παιδιών λαβωμένα πουλιά.
(Που τον ύπνο τους ψάχνουν μες τα μαύρα σύννεφα.) Χ2