Όπως αλλάζουν λούσα οι βιτρίνες
από τη μια στην άλλη εποχή
έτσι κι εσύ αλλάζεις τις αγάπες
χωρίς να νιώθεις πόνο στη ψυχή.
Έτσι με άλλαξες κι εμένα
κι έχω τα μάτια δακρυσμένα.
Είσαι μια άψυχη βιτρίνα
μες στα μεταξωτά ντυμένη
που με της άνοιξης τα κρίνα
σ’ έχουνε τώρα στολισμένη.
Μα θα ‘ρθει και για σένα
η βαρυχειμωνιά
θα σε στολίσει κάποιος
με δάκρυ κι απονιά.
Όπως αλλάζουν λούσα οι βιτρίνες
γιατί είναι η μόδα περασμένη πια
έτσι κι εσύ θ’ αλλάξεις με τα χρόνια
δεν θα ‘χεις πάντα νιάτα κι ομορφιά.
Τότε με δάκρυ θα θυμάσαι
αυτόν που τώρα δεν λυπάσαι.
Είσαι μια άψυχη βιτρίνα
μες στα μεταξωτά ντυμένη
που με της άνοιξης τα κρίνα
σ’ έχουνε τώρα στολισμένη.
Μα θα ‘ρθει και για σένα
η βαρυχειμωνιά
θα σε στολίσει κάποιος
με δάκρυ κι απονιά.