Με πονεμένη την καρδιά πήγα στην ακροθαλασσιά
εκεί που οι δυο πηγαίναμε αγκαλιαστά πιασμένοι.
Τώρα πια πήγα μοναχός και με ψυχή θλιμμένη
να κλάψω για το χωρισμό αγάπη μου χαμένη.
Το κυματάκι τ’ απαλό που χτύπαγε στο βράχο
μαζί μου έκλαιγε κι αυτό που μ’ έβλεπε μονάχο.
Και μου ‘λεγε ψιθυριστά
μην κλαις και θα την ξαναβρείς
μα θα ‘ναι για σένα ξένη.
Εκεί στην ακροθαλασσιά στην φεγγαρόλουστη βραδιά
τον έρωτα μας κλαίγαμε οι δυο μας πονεμένοι.
Τώρα πια μες στην ερημιά με αναμνήσεις συντροφιά
βρέχω με δάκρυ τον καημό αγάπη μου χαμένη.
Το κυματάκι τ’ απαλό που χτύπαγε στο βράχο
μαζί μου έκλαιγε κι αυτό που μ’ έβλεπε μονάχο.
Και μου ‘λεγε ψιθυριστά
μην κλαις και θα την ξαναβρείς
μα θα ‘ναι για σένα ξένη.