Απ’ της στεριάς τα βάσανα
τα μάτια μου θα πάρω
και σε καράβι φορτηγό, φορτηγό,
ναυτάκι θα μπαρκάρω.
Βίρα την άγκυρα, παιδιά, ω, ω, ω,
γιατ’έχω πό, γιατ’έχω πόνο στην καρδιά.
Σ’ ατέλειωτους ωκεανούς
θ’αρχίσω το σιργιάνι
κι ας μη βρεθεί στη πλώρη μου, πλώρη μου,
παρηγοριάς λιμάνι.
Στον καπετάνιο τον σοφό, ω, ω, ω,
θα πω τον πό, θα πω τον πόνο τον κρυφό.
Το δάκρυ μου πλημμύρισε,
του καραβιού τ’αμπάρια
και την καρδιά μου στη στεριά, στη στεριά
τραβούν τα παλαμάρια.
Μη κάνεις κράτι φορτηγό, ω, ω, ω,
έξω ποτέ, έξω ποτέ μου δε θα βγω.