Σ’ αποχαιρέτησα γλυκά
και πέταξα για τη ζωή μου,
μα πάλι εμπρός μου ξαφνικά
περνάς και κόβεται η πνοή μου.
Τα φώτα έσβησα στο χτες,
τον κόσμο είδα μ’ άλλα μάτια,
ποιος ξέρει αν φταίω ή αν φταις,
οι δυο μας γίναμε κομμάτια
Είν’ η βροχή, είναι και η νύχτα
που με μπλέκουνε νοσταλγικά
μέσα στα δίχτυα.
Είν’ η βροχή, είναι και η νύχτα…
στο σκοτάδι αν με δεις αστραπή,
τα μάτια σου κλείσ’ τα
Στον άνεμο και στη φωτιά
ορκίστηκα πως θα ξεχάσω,
και, αν σε βρω σε μια ματιά,
να μην τρομάξω και τα χάσω
Είν’ η βροχή, είναι και η νύχτα
που με μπλέκουνε νοσταλγικά
μέσα στα δίχτυα
Είν’ η βροχή, είναι και η νύχτα…
στο σκοτάδι αν με δεις αστραπή,
τα μάτια σου κλείσ’ τα