Δίχως αιτία, κι αφορμή σου βγήκε απόψε πάλι
μια ανασφάλεια τρελή αρρωστημένη ζάλη.
κι όλο ρωτάς ξαναρωτάς το μέλλον τι θα φέρει
αν θα μας βρει μαζί το φετινό το καλοκαίρι.
Μη φοβάσαι, η αγάπη μας θα ζήσει
μη φοβάσαι, μέχρι η γη να σταματήσει
μη φοβάσαι, ας το χρόνο να κυλάει
και τον κόσμο να μιλάει.
Σαν τη Κασσάνδρα συμφορές και λύπες προφητεύεις
όλο με κρίνεις με αμφισβητείς δε με πιστεύεις
σ’ έχουν τρομάξει όλα αυτά που γύρω μας συμβαίνουν
ζευγάρια που έσβησαν και έρωτες που αργοπεθαίνουν.
Μη φοβάσαι, η αγάπη μας θα ζήσει
μη φοβάσαι, μέχρι η γη να σταματήσει
μη φοβάσαι, ας το χρόνο να κυλάει
και τον κόσμο να μιλάει.
Αν μ’ αγαπάς, μη φοβάσαι
μη φοβάσαι, αν μ’ αγαπάς.