Δεν γυρίζω στα παλιά,
άστο, ξέχασέ το.
δεν τον πίνω εγώ ξανά
τον καφέ μου σκέτο.
Εγώ κι εσύ ξανά μαζί,
ούτε να το συζητάς,
πίκρα, καημός κι υπομονή
ήταν όλη μου η ζωή.
Τι σου βρήκα απορώ με τον εαυτό μου
κι έφτασα στα όρια να χάσω το μυαλό μου.
Τίποτα δεν ήσουνα, τώρα πια το ξέρω,
δεν άξιζε για χάρη σου εγώ να υποφέρω.
Δεν γυρίζω στα παλιά,
άστο, ξέχασέ το.
δεν τον πίνω εγώ ξανά
τον καφέ μου σκέτο.
Εμείς οι δυο τελειώσαμε
και ευθύνεσαι εσύ,
πίκρα, καημός κι υπομονή
κοντά σου κάθε μου στιγμή.
Δεν γυρίζω στα παλιά,
άστο, ξέχασέ το.
δεν τον πίνω εγώ ξανά
τον καφέ μου σκέτο.
Τι σου βρήκα απορώ με τον εαυτό μου
κι έφτασα στα όρια να χάσω το μυαλό μου.
Τίποτα δεν ήσουνα, τώρα πια το ξέρω,
δεν άξιζε για χάρη σου εγώ να υποφέρω.
Δεν γυρίζω στα παλιά,
άστο, ξέχασέ το.
δεν τον πίνω εγώ ξανά
τον καφέ μου σκέτο.