Όταν πέφτουνε τα φύλλα νιώθω μόνος
σε θυμάμαι σαν την άνοιξη του χθες
δε μου πάει το φθινόπωρο εμένα
μου θυμίζει κάποιες άλλες εποχές
Τα γεμάτα τα φεγγάρια αν θέλεις πάρτα
την ανατολή μου αν θέλεις το πρωί
μα τη δύση μου αυτή άστην για μένα
δεν τη θέλω να τη ζήσουμε μαζί
Σαν μοναχικό αστέρι θα σε κρύψω
στην καρδία μου θα σε βάλω φυλαχτό
στα σκοτάδια μου για ήλιο εγώ θα σ’ έχω
η αγάπη μου θα φτάνει για τους δυο
Τα γεμάτα τα φεγγάρια αν θέλεις πάρτα
την ανατολή μου αν θέλεις το πρωί
μα τη δύση μου αυτή άστην για μένα
δεν τη θέλω να τη ζήσουμε μαζί
Этот текст прочитали 641 раз.