Αμέτρητες οι λέξεις αμέτρητα γιατί
με συλλογίζουνε οι σκέψεις με τη δική σου τη φυγή
έχεις φύγει κι είμαι μόνος και συντροφιά μου είναι ο πόνος
δε μου έδωσες μια ελπίδα ένα λόγο για να πω
Αγάπη είναι κι αν πονάς ποτέ κακία μη κρατάς
ό,τι και να σου συμβεί κοντά σου θα’μαι ολόκληρη ζωή
Παλιές φωτογραφίες μου θυμίζουν τα παλιά
μου θυμίζουν πως σε είχα στη δική μου αγκαλιά
Έχεις φύγει κι είμαι μόνος και συντροφιά μου είναι ο πόνος
δε μου έδωσες μια ελπίδα ένα λόγο για να πω
Αγάπη είναι κι αν πονάς ποτέ κακία μη κρατάς
ό,τι και να σου συμβεί κοντά σου θα’μαι ολόκληρη ζωή