Άσε τα μάτια σου να δω
τα φώτα μην τα χαμηλώνεις
και πες μου κάτι για το φέρσιμό σου
Άλλο μην κρύβεσαι λοιπόν
σταμάτα πια να με σκοτώνεις
με τον απόλυτό εγωισμό σου
Λύσε μου μια απορία
στη δική μας ιστορία
τι σου φταίω και μ’ αφήνεις τόσες νύχτες
να γυρνάω με ξενύχτες
και για μένα δε σου καίγεται καρφί
Παίζω θέατρο με όλους
και αλλάζω πάντα ρόλους
δεν τους λέω μεταξύ μας τι συμβαίνει
ότι μοιάζουμε σαν ξένοι
σ’ αγαπώ όμως δεν έχουμε επαφή
Είναι οι σκέψεις μου θολές
η νύχτα είναι δακρυσμένη
για όσα έχουν γίνει μεταξύ μας
Άλλο πια ψεύτικα μην κλαις
γιατί είσαι καταδικασμένη
κι από τις πράξεις σου και τη ζωή μας
Λύσε μου μια απορία
στη δική μας ιστορία
τι σου φταίω και μ’ αφήνεις τόσες νύχτες
να γυρνάω με ξενύχτες
και για μένα δε σου καίγεται καρφί
Παίζω θέατρο με όλους
και αλλάζω πάντα ρόλους
δεν τους λέω μεταξύ μας τι συμβαίνει
ότι μοιάζουμε σαν ξένοι
σ’ αγαπώ όμως δεν έχουμε επαφή
Этот текст прочитали 277 раз.