Μεσάνυχτα στη Φλώρινα χιονίζει
τα χέρια μου παγώνουν στη σκοπιά,
ο αγέρας όλη νύχτα να σφυρίζει
κι εγώ μονάχος μου με τ’ όπλο συντροφιά.
Δεν φάνηκες ολόκληρο χειμώνα
τα τραίνα όλα φτάνουν αδειανά,
σε ψάχνω στη σκοπιά και στο στρατώνα
μα εσύ δεν φτάνεις από πουθενά.
Μεσάνυχτα στη Φλώρινα χιονίζει
ποιον τάχα να φυλάξω στη σκοπιά,
τον ήσυχο στρατώνα που κοιμάται
ή της καρδιάς μου την ανήσυχη ερημιά.