Κύμα γαλάζιο τα μάτια σου
άλογο άσπρο η χαίτη ανεμίζει
σαν ψάχνω να σε βρω
μέσα στη νύχτα
πέρασαν οι μέρες.
Σαν τον χρόνο κύλησε από πάνω σου η ματιά μου
μόνο ο πυρετός αστράφτει, γύρω σκοτεινιά
όνειρο είναι
ήσυχα κοιμήσου
στην αγκαλιά μου
χρώματα πολλά.
Πάντα σε γνώριζα
κι ήταν η σκέψη μου σύννεφο γκρίζο
ώσπου ήρθαν οι βροχές
και τις μορφές μας
ο άνεμος τις πήρε.
Κι είναι μακρινός πια ο τόπος που`χεις γεννηθεί
κι είναι φοβισμένα τα σκυλιά που τον φυλάνε
έλα κοντά μου
ίσως θυμηθείς
ποιο είναι τ`όνομά σου.
Πώς τρεμοπαίζαν τα βλέφαρα
πώς παιχνιδίζαν του ήλιου οι αχτίδες
και πόσο μακρινός
ο κόσμος όλος
πόσο μακρινός.
Όλες μας οι μνήμες γίναν στάχτη μονομιάς
μοναχά το θρόισμα των φύλλων απαντάει
ψιθυριστά
στου πουλιού το κλάμα
που`χει ξεχάσει
να πετάει.
Τα όνειρα έγιναν θολά, θολός κι ο κόσμος γύρω
όνειρο κι οι λέξεις μαγεμένο να κρατιέμαι
έλα κοντά μου,
ίσως θυμηθείς
ποιο είναι τ`όνομά σου.
Этот текст прочитали 252 раз.