Ζαχαρίας Καρούνης - Το αίνιγμά του ο άνθρωπος Тексты

Δεν ήξερα πως γύρευα
τον έρωτα ξανά
εγώ καρδιά που σου `λεγα
θ’ ανέβουμε βουνά.

Δεν έβλεπα όπως έπεφτα
στου φόβου το γκρεμό
πως μ’ έπιανε ένας άγγελος
στον άσπρο του λαιμό.

Το αίνιγά του ο άνθρωπος
προσκέφαλο κρατά
τον ήλιο το φεγγάρι του
και τ’ άστρα όπως κοιτά.