Φτωχόπαιδο με γνώρισες
κι από μικρός στην πιάτσα
παλεύω με τα μπράτσα Ι
στα σίδερα στα γράσα Ι
κι όπου νυχτώ νυχτώσω και βρεθώ
Κι αν κάθε βράδυ ξενυχτώ
στη ρόδα στο τιμόνι
μη μου παραπονιέσαι Ι
και μη στεναχωριέσαι Ι
που μένεις πά πάντα μοναχή
Σ’ αυτήν την δύσκολη ζωή
δε λείπουν τα στραπάτσα
γιαυτό κι εγώ στην πιάτσα Ι
παλεύω με τα μπράτσα Ι
για την αγά αγάπη μου γλυκιά